صفتی از صفات یاران امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف
یاران امام زمان علیه السلام در صفات و اعمال نه مانند یاران پیامبر بلکه از آنها جلوتر هستند امام صادق علیه السلام در توصیف حرف زدن و نزدن یاران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند :
و کان بعض اصحاب رسول اللَّه (ص) یضع الحصاة فی فمه، فاذا أراد أن یتکلم بما علم انه للَّه و فی اللَّه و لوجه اللَّه أخرجها من فمه، و ان کثیرا من الصحابة رضى اللَّه عنهم کانوا یتنفسون تنفس الصعداء (الغرقاء) و یتکلمون شبه المرضى.
و برخى از یاران رسول اکرم (ص) سنگى به دهان خود میگذاشتند، و چون میخواستند حرف بزنند و میدانستند که براى خدا و در راه خدا و براى انجام وظیفه الهى است، سنگ را از دهان بیرون آورده و سخن میگفتند. و جمعى از یاران پیغمبر اکرم (ص) صمت اختیار کرده و گاهى آه بلندى چون تنفس آدم مهموم از سینه میکشیدند، و مانند اشخاص مریض حرف میزدند.
گرچه امام علیه السلام در ادامه همین حدیث نجات را در سکوت و هلاکت را در پرحرفی می دانند. درباره سید علی آقا قاضی طباطبائی نوشته اند لب زیرین ایشان سیاه و کبود شده بود چون چندین سال ریگی را در دهان خود نگه داشته بود تا به یاد داشته باشد هر حرفی را نزند.
حال سوال اینجاست ما که امت امام زمان علیه السلام به شمار می آئیم در حرف زدن چگونه هستیم " کم گوی و گزیده گوی چون در "
